Torso van kunstenaar Marti de Greef
Het Depot in Wageningen: een initiatief van een particuliere liefhebber om voornamelijk torsen en fragmenten te laten zien in een prachtige omgeving :
Telkens vragen bezoekers en beeldhouwers het hoe en
waarom van de beeldengalerij.
Hoe duidelijk we ook in onze brochure vertellen wat de stichting
Het Depot doet en waarom, er blijven blijkbaar veel
vragen over. En dat begrijp ik ook wel. De Beeldengalerij
Het Depot doet van alles maar is toch ook niet gemakkelijk
in te delen in de “beeldenwereld” van vandaag de dag.
Iedereen praat met lof over het beeldenmuseum in
Wageningen, maar zelf zeggen we geen museum te willen
zijn. Immers collectioneren is niet ons doel. Bovendien,
welk museum is nu bereid zijn collectie te verkopen of af
te stoten? En waarom alleen torsen en fragmenten?
Zijn we dan een galerie? Nee, want het aan de man brengen
van de beelden van Het Depot is niet ons hoofddoel. We hebben
ook geen beelden in consignatie, dus toch een museum?
We willen beeldhouwers helpen, een opstap geven, dat lijkt
weer op een galerie. “Bent u dan een beeldentuin?” Nee,
want we hebben ons over de tuin ontfermd, omdat er zoveel
prachtige waardevolle bomen in het voormalige arboretum
van de afdeling bosbouw van de universiteit in Wageningen
staan en stonden. “Dus een bomentuin dan?” Ja en nee,
we koesteren de tuin, dit jaar geven we een nieuwe tuinen
bomengids uit.
De tuin is een prachtige omgeving voor
beelden, maar je moet ze zelf ontdekken!
